Aρρώστιες και εμβολιασμός σκύλων.

Αν σας αγχώσουν τα όσα θα διαβάσετε παρακάτω, μην ξεχνάτε ότι πολλές σοβαρές ασθένειες μπορούν να προληφθούν χάρη στην εφαρμογή ενός προγράμματος προληπτικής ιατρικής, που περιλαμβάνει τακτικές επισκέψεις στον-ην κτηνίατρο, ιατρικές εξετάσεις κατ’ οίκον, εμβολιασμούς, καλή διατροφή και άσκηση προσαρμοσμένη στις ανάγκες του σκύλου.


Ι – ΜΕΤΑΔΙΔΟΜΕΝΕΣ ΑΡΡΩΣΤΙΕΣ ΣΤΟΝ ΑΝΘΡΩΠΟ

1. Λύσσα.

Οφείλεται σε έναν ιό που μεταδίδεται με το σίελο σκύλου. Η μετάδοση γίνεται με το δάγκωμα, ή όταν πέσει σάλιο άρρωστου ζώου πάνω σε ανοιχτά τραύματα ή εκδορές. Το διάστημα που μεσολαβεί από τη στιγμή της μόλυνσης μέχρι να εκδηλωθούν τα πρώτα συμπτώματα της νόσου είναι συνήθως 30-90 ημέρες, ανάλογα με τη θέση του τραύματος. Τα συμπτώματα διαρκούν λίγες ημέρες και το ζώο πεθαίνει. Αυτή η ιογενής νόσος ενδημεί στα άγρια ζώα, σε κάποιες περιοχές της Ευρώπης, ενώ η αλεπού αποτελεί την κύρια δεξαμενή του ιού. Συνιστά σοβαρή απειλή όχι μόνο για τα ζώα, αλλά και για τους ανθρώπους, καθώς ο θάνατος είναι η αναπόδραστη κατάληξη από τη στιγμή που ο ιός προσβάλλει το νευρικό σύστημα.

ΣΥΜΠΤΩΜΑΤΟΛΟΓΙΑ: Απότομη αλλαγή συμπεριφοράς, π.χ. δεν αναγνωρίζει τον ιδιοκτήτη του, κρύβεται και αποφεύγει του ανθρώπους, ερεθίζεται χωρίς λόγο, δαγκώνει ό,τι βρει στο πέρασμα του, βγάζει αφρούς από το στόμα, δυσκολεύεται να πιεί νερό, κλπ.

ΠΡΟΛΗΨΗ: Σε μερικές χώρες, ο εμβολιασμός κατά της λύσσας είναι προαιρετικός, ενώ είναι υποχρεωτικός σε περιοχές υψηλού κινδύνου. Ακολουθείστε τις οδηγίες του-ης κτηνιάτρου σας.

2. Λεισμανίαση, ή Καλα-αζάρ.

Η μετάδοση της νόσου αυτής δεν γίνεται με την επαφή, αλλά μόνο με τη μεσολάβηση ενός μικρού εντόμου, της σκνίπας – ή ίσως και με το τσίμπημα του ψύλλου, που λειτουργεί σαν φορέας του ιού. Η αρρώστια διαιωνίζεται στη φύση από τα άγρια τρωκτικά (ποντίκια, κλπ.). Τα συμπτώματα της αρρώστιας στα σκυλιά εμφανίζονται αργά, μετά από αρκετό χρονικό διάστημα. Η ασθένεια μπορεί να διαρκέσει πολλούς μήνες, ενώ η θεραπεία είναι σχεδόν αδύνατη.

ΣΥΜΠΤΩΜΑΤΟΛΟΓΙΑ: Ανορεξία με αποτέλεσμα τη σημαντική απώλεια βάρους, μειωμένη αντοχή, ενδείξεις αδυναμίας και κόπωσης, ξηροδερμία και δερματική σκλήρυνση, πιτυρίαση, τριχόπτωση, αρθρίτιδα, πυρετό, τρίκλισμα, κλπ.

ΠΡΟΛΗΨΗ: Συνίσταται ο συχνός αντιπαρασιτικός έλεγχος και τα τακτικά κτηνιατρικά τεστ (check-ups). Ζητείστε τη συμβουλή του-ης κτηνιάτρου για το καταλληλότερο αντιπαρασιτικό.

3. Τοξοπλάσμωση

Προκαλείται από ένα παράσιτο που ζει στο έντερο της γάτας. Τα αυγά που γεννά σκορπίζονται στο περιβάλλον (με κόπρανα, εμετό ή αίμα από το μολυσμένο ζώο), από όπου μολύνονται τα χορτοφάγα ζώα. Ο σκύλος, η γάτα και άλλα σαρκοφάγα ζώα μολύνονται όταν τύχει να φάνε ωμό κρέας από ζώα που ήταν μολυσμένα, ή αν τυχόν καταπιούν αυγά που ήταν σκορπισμένα στην ήπαιθρο. Η μόλυνση στον άνθρωπο τις περισσότερες φορές περνά απαρατήρητη. Μεγαλύτερος κίνδυνος υπάρχει για τις έγκυες γυναίκες – γι΄αυτό και θα πρέπει να αποφεύγουν την επαφή με τις γάτες καθόλη τη διάρκεια της εγκυμοσύνης τους.

ΣΥΜΠΤΩΜΑΤΟΛΟΓΙΑ: Όλα τα ζώα που μολύνονται από τοξοπλάσμωση δεν παρουσιάζουν σχεδόν κανένα σύμπτωμα.

ΠΡΟΛΗΨΗ: Εμβόλιο κατά της τοξοπλάσμωσης δεν υπάρχει, ενώ η θεραπεία της ασθένειας αυτής στους ανθρώπους είναι μακροχρόνια, σχετικά επίπονη και συνήθως ψυχοφθόρα.

4. Νόσος Lyme

Ασθένεια ιδιαίτερα επικίνδυνη, με μεγάλη επιδημιολογία, που μεταδίδεται με τα τσιμπούρια.

ΣΥΜΠΤΩΜΑΤΟΛΟΓΙΑ: Έντονοι ξαφνικοί πόνοι, αρθρίτιδα, χωλότητα, πυρετός, λήθαργος, ανορεξία, κατάπτωση, κλπ.

ΠΡΟΛΗΨΗ: Ζητείστε τη συμβουλή του-ης κτηνιάτρου για την αναγκαιότητα του εμβολιασμού – ανάλογα με την περιοχή όπου διαμένετε.

5. Εχινόκοκκος

Πρόκειται για ένα παράσιτο (ταινία 3-5 χιλ.) που ζει στο έντερο του σκύλου. Τα αυγά που γεννά το συγκεκριμένο παράσιτο διασκορπίζονται στο περιβάλλον και μολύνουν τα χόρτα. Ο άνθρωπος και τα φυτοφάγα ζώα μολύνοντα τρώγοντας μολυσμένα χορταρικά. Επίσης, ο άνθρωπος μπορεί να μολυνθεί χαϊδεύοντας τον σκύλο, αν τύχει να έχει στο τρίχωμα του αυγά της ταινίας. Τόσο στον άνθρωπο όσο και στα ζώα, τα αυγά εκκολάπτονται στο στομάχι και στη συνέχεια δημιουργούν κύστες εχινόκοκκου στα διάφορα εσωτερικά όργανα (συκώτι, πνεύμονες, εγκέφαλος, κλπ.) Οι βλάβες που προκαλούνται είναι ανάλογες με τη θέση και το μέγεθος της κύστης.

ΣΥΜΠΤΩΜΑΤΟΛΟΓΙΑ: Το μολυσμένο ζώο δεν παρουσιάζει συμπτώματα αρρώστιας, εκτός αν είναι πολύ μεγάλη η μόλυνση, οπότε και αδυνατίζει ραγδαία.

ΠΡΟΛΗΨΗ: Για να αποφευχθεί η μόλυνση του σκύλου, πρέπει να ελέχγεται προσεκτικά η διατροφή του και, κατά τακτά χρονικά διαστήματα (κάθε 3 μήνες), να τού χορηγείται το ειδικό χάπι για τον εχινόκοκκο. Ο-Η κτηνίατρος θα σάς ενημερώσει σχετικά.

6. Λεπτοσπείρωση

Προκαλείται από ειδικά μικρόβια που ονομάζονται λεπτοσπείρες. Το συγκεκριμένο βακτήριο συναντάται με δύο μορφές: Leptospira icterohaemorrhagiae, που προσβάλλει το συκώτι και προκαλεί ίκτερο, και Leptospira canicola, που προκαλεί προβλήματα στους νεφρούς. Και οι δύο μορφές είναι δυνατό να μεταδοθούν στον άνθρωπο. Ο σκύλος μολύνεται από άλλο σκύλο – ή τρωκτικό - με την ρινική επαφή (εκκρίσεις), από τα ούρα ή/και το σάλιο του μολυσμένου ζώου. Ακόμα, το μικρόβιο μπορεί να εισχωρήσει και μέσα από εκδορές ή/και σκασίματα που τυχόν υπάρχουν στο δέρμα. Προσβάλλονται συνήθως σκυλιά ηλικίας μεγαλύτερης του 1 έτους.

ΣΥΜΠΤΩΜΑΤΟΛΟΓΙΑ: Μετά από αρκετό διάστημα, παρατηρείται ανορεξία, πυρετός, εμετός, διάρροια, ενδείξεις κόπωσης, ίκτερος, αιμοραγίες, κλπ.

ΠΡΟΛΗΨΗ: Τα περισσότερα εμβόλια παρέχουν προστασία εναντίον και των δύο μορφών της νόσου.

Συνίσταται ο ενισχυτικός εμβολισμός και η συνεχής κτηνιατρική επίβλεψη.

7. Εξωτερικά παράσιτα

Κατά διαστήματα εμφανίζονται στο τριχωτό του σκύλου και της γάτας διάφορα παράσιτα, όπως ψύλλοι, ψείρες, τριχόφυτα, τσιμπούρια και ακάρεα (ψώρα). Αυτοί οι μικροοργανισμοί υπάρχουν παντού στο περιβάλλον, γι΄αυτό η παρουσία τους στο σκύλο είναι συχνή. Εκτός από τη μεγάλη ενόχληση που προκαλούν, τα παράσιτα είναι υπεύθυνα για πολλές βλάβες του τριχωτού και του δέρματος, χρόνιες παθήσεις και θανατηφόρες νόσους.

ΣΥΜΠΤΩΜΑΤΟΛΟΓΙΑ: Συνεχές και ακατάπαυστο ξύσιμο (απελπισία το τσούξιμο!), που μπορεί να χοντρύνει σε αυτοτραυματισμό από ανεξέλεγκτο δάγκωμα.

ΠΡΟΛΗΨΗ: Οι ασκαρίδες προσβάλλουν συχνά τα κουτάβια, επομένως η αντιπαρασιτική αγωγή είναι σημαντική από τη νεαρή ήδη ηλικία. Συμβουλευθείτε τον-ην κτηνίατρο σας για το καταλληλότερο αντιπαρασιτικό. Τα σύγχρονα σκευάσματα είναι αποτελεσματικά, ασφαλή και εύχρηστα.

8. Εσωτερικά παράσιτα

Πρόκειται για διάφορα είδη σκουλικιών-ταινιών που ζουν στο έντερο του σκύλου. Εκτός από τον εχινόκοκκο, υπάρχουν και άλλα 10 είδη ταινίας που είναι παράσιτα του σκύλου. Μία τουλάχιστον από αυτές έχει διαπιστωθεί και στον άνθρωπο, η Διπιλλίδωση. Ακόμη, στο έντερο ζουν και άλλα είδη σκουλικιών, όπως τα νηματώδη, οι ασκαρίδες, τα αγκυλόστομα, κ.ά. Ένα είδος ασκαρίδας είναι πολύ επικίνδυνο για τον άνθρωπο (Τοξακάρωση). Επίσης, η ύπαρξη αγκυλόστομων έχει διαπιστωθεί και στον άνθρωπο.

ΣΥΜΠΤΩΜΑΤΟΛΟΓΙΑ: Ανάλογη με το βαθμό μόλυνσης, π.χ. απώλεια βάρους, διάρροια, αναιμία, κολικός, επιληπτικές κρίσεις, κλπ.

ΠΡΟΛΗΨΗ: Τακτικός κτηνιατρικός έλεχγος και τεστ (check-ups). Ο έλεγχος για εντερικά παράσιτα αρχίζει από την 3η εβδομάδα της ζωής του κουταβιού.

ΙΙ – ΑΚΙΝΔΥΝΕΣ ΑΣΘΕΝΕΙΕΣ ΓΙΑ ΤΟΝ ΑΝΘΡΩΠΟ

1. Μόρβα (Νόσος Care).

Είναι η πιό συνηθισμένη απειλή για την υγεία των σκύλων, που προσβάλλει το αναπνευστικό, το πεπτικό και το νευρικό σύστημα (ΚΝΣ). Οφείλεται σε έναν ιό με μεγάλη μεταδοτικότητα και είναι συχνά θανατηφόρα νόσος. Η μετάδοση γίνεται με την επαφή, με τα δάκρυα, τα ούρα, τα κόπρανα, αλλά και με τον αέρα.

ΣΥΜΠΤΩΜΑΤΟΛΟΓΙΑ: Πυρετός, βήχας, βρογχίτιδα, διάρροια, εμετός, ανορεξία, σπασμοί, καταρροή δύσοσμων εκκρίσεων από τη μύτη και τα μάτια, κλπ. Όταν προχωρήσει η αρρώστια, παρουσιάζεται μερική ή ολική παράλυση.

ΠΡΟΛΗΨΗ: Ετήσιος επαναληπτικός εμβολιασμός.

2. Λοιμώδης Ηπατίτιδα.

Οφείλεται σε έναν ιό που προσβάλλει το συκώτι, τα νεφρά και το ενδοθήλιο αγγείων και ορογόνων. Μεταδίδεται στον σκύλο από την επαφή του με κάποιο μολυσμένο ζώο, με περιττώματα (κόπρανα και ούρα) ή/και σάλιο. Τα νεαρότερα σκυλιά πλήττονται περισσότερο. Η θεραπεία είναι δύσκολη και μακροχρόνια.

ΣΥΜΠΤΩΜΑΤΟΛΟΓΙΑ: Ανορεξία, πυρετός, ίκτερος, δίψα, διάρροια, φλεγμονές στην περιοχή του στόματος και της μύτης, αναιμία, αιμοραγίες, κλπ.

ΠΡΟΛΗΨΗ: Ετήσιος επαναληπτικός εμβολιασμός.

3. Παρβοϊωση, ή Τύφος (μολυσματική Εντερίτιδα).

Εμφανίστηκε για πρώτη φορά στο τέλος της δεκαετίας του 1970, όταν μία επιδημία σκότωσε μεγάλο αριθμό σκύλων με «γαστρεντερίτιδα βαριάς μορφής». Πρόκειται για πολύ μεταδοτική νόσο, μέσα από την επαφή, τα περιττώματα και τις εκκρίσεις μολυσμένων ζώων, που προσβάλλει συνήθως τα νεαρά ζώα. Η θεραπεία είναι αρκετά δύσκολη – και ο θάνατος (ευθανασία στην καλύτερη περίπτωση) είναι το φυσικό επακόλουθο.

ΣΥΜΠΤΩΜΑΤΟΛΟΓΙΑ: Ανορεξία και αφυδάτωση, εμετός, διάρροια με αίμα, κλπ.

ΠΡΟΛΗΨΗ: Απαιτείται μία σειρά εμβολιασμών από την ηλικία των 6-20 εβδομάδων, με ετήσιους επαναληπτικούς εμβολιασμούς.

4. Εντερίτιδα από κορωναϊό.

Πρόκειται για μία ασθένεια που προσβάλλει την γαστρεντερική οδό, πολύ διαδεδομένη και μεταδοτική. Ο ιός μεταδίδεται με επαφή, από κόπρανα, εμετό ή/και αίμα μολυσμένου ζώου.

ΣΥΜΠΤΩΜΑΤΟΛΟΓΙΑ – Παρόμοια με εκείνη του Τύφου: εμετός, διάρροια, υψηλός πυρεός, αφυδάτωση, κλπ.

ΠΡΟΛΗΨΗ: Ο αρχικός εμβολιασμός μπορεί να γίνει σε ηλικία 6 εβδομάδων, με ετήσιες επαναλήψεις. Συμβουλευθείτε τον-ην κτηνίατρο σας για την αναγκαιότητα του εμβολιασμού – ανάλογα με την περιοχή όπου διαμένετε.

5. Παραϊνφλουένζα.

Πολύ μεταδοτική λοιμώδης ασθένεια του σκύλου, που εμφανίζεται σε χώρους όπου ζουν μαζί πολλοί σκύλοι. Αν δεν δοθεί η κατάλληλη προσοχή, μπορεί να προκληθεί σοβαρή δυσλειτουργία στο αναπνευστικό σύστημα, ως και θάνατο...

ΣΥΜΠΤΩΜΑΤΟΛΟΓΙΑ: Έντονος ξηρός βήχας, ανορεξία, κατάπωση, εκκρίματα από τα μάτια και τη μύτη, κλπ.

ΠΡΟΛΗΨΗ: Ετήσιος επαναληπτικός εμβολιασμός.

6. Λοιμώδης Τραχειοβρογχίτιδα (Bordetella, ή «Βήχας του Κτηνοτροφείου»)

Βακτηριακή λοιμώδης τραχειοβρογχίτιδα, που μεταδίδεται με τον αέρα. Πρόκειται για μία ιδιαίτερα διαδεδομένη νόσο, με υψηλή μεταδοτικότητα, γνωστή και ως «βήχας των kennel». Οφείλει την ύπαρξη της στην Bordetella bronchiseptica, το κυριότερο βακτηριακό αίτιο της.

ΣΥΜΠΤΩΜΑΤΟΛΟΓΙΑ: Βαθύς και επίμονος βήχας, ρινική καταρροή, πταρμοί, αναγωγές, κλπ.

ΠΡΟΛΗΨΗ: Υπάρχει εμβόλιο κατά της Bordetella, ένεση ή ρινικό εκνέφωμα (σταγόνες), που δεν καλύπτει 100% και μπορεί να προκαλέσει επιπλοκές στον οργανισμό. Συμβουλευθείτε τον-ην κτηνίατρο σας σχετικά με το θέμα αυτό.

ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΕΜΒΟΛΙΑΣΜΩΝ ΓΙΑ ΤΟ ΣΚΥΛΟ

Ορισμένοι κτηνίατροι προτιμούν να ξεκινούν το εμβολιακό πρόγραμμα μετά την εγκατάσταση του κουταβιού στο σπίτι. Ωστόσο, μπορείτε να κανονίσετε μία γενική ιατρική εξέταση αμέσως μετά την αγορά του κουταβιού. Ένα ραντεβού για εμβολιασμό δίνει στον-ην κτηνίατρο την ευκαιρία να επιβεβαιώσει την καλή κατάσταση της υγείας και τη σωστή ανάπτυξη του σκύλου... Από την άλλη μεριά, μπορείτε να εκμεταλευτείτε την περίσταση για να ενημερωθείτε σχετικά με τη φροντίδα του νέου σας συγκάτοικου-συντρόφου!

Το ακριβές χρονοδιάγραμμα των εμβολιασμών του σκύλου εξαρτάται από τους κινδύνους μετάδοσης νοσημάτων στην περιοχή διαμονής, καθώς και τα χρησιμοποιούμενα εμβόλια. Φυσιολογικά, περιλαμβάνει μία ένεση σε ηλικία 6-10 εβδομάδων και μία δεύτερη δόση περίπου στις 12 εβδομάδες. Το κουτάβι προστατεύεται πλήρως από το εμβόλιο μία εβδομάδα μετά τη δεύτερη ένεση.

1. Μόρβα (Νόσος Care):

Απαιτείται μία σειρά εμβολιασμών, αρχίζοντας από την ηλικία των 6 εβδομάδων, με ετήσιους επαναληπτικούς εμβολιασμούς.

2. Λεπτοσπείρωση:

Απαιτείται μία σειρά εμβολιασμών, αρχίζοντας από την ηλικία των 6 εβδομάδων, με ετήσιους επανεμβολιασμούς.

3. Παραϊνφλουένζα:

Συνιστάται μία σειρά εμβολιασμών από την ηλικία των 6 εβδομάδων, με ετήσιες επαναλήψεις.

4. Λοιμώδης Ηπατίτιδα:

Απαιτείται μία σειρά εμβολιασμών από την ηλικία των 6-8 εβδομάδων, με ετήσιους επανεμβολιασμούς.

5. Παρβοϊωση, ή Τύφος (μολυσματική Εντερίτιδα):

Απαιτείται μία σειρά εμβολιασμών από την ηλικία των 6-20 εβδομάδων, με ετήσιους επαναληπτικούς εμβολιασμούς.

6. Λύσσα:

Ο αρχικός εμβολισμός μπορεί να γίνει από την ηλικία των 12 εβδομάδων (3 μηνών), με ετήσιους επανεμβολιασμούς. Ακολουθείστε τις οδηγίες του-ης κτηνιάτρου σας.